امکان سنجی توانهای اکوتوریسم پناهگاههای حیات وحش به منظور برنامه ریزی گردشگری پایدار(مطالعه موردی پناهگاه حیات وحش شیراحمد سبزوار)

اکوتوریسم شکلی از توریسم است که در عین تعامل با جاذبه های طبیعی تاثیر مخرب کمی بر روی طبیعت وارد ساخته و به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق تامین درآمد برای اهالی محلی باعث حفظ میراث طبیعی و حیات وحش آن منطقه میشود. امروزه بازدید از جاذبه های طبیعی همچون پناهگاههای حیات وحش از جمله زمینه های بسیار پرجاذبه ای برای طبیعت گردان به شمار میآید. با توجه به اینکه در ایران 44 پناهگاه حیات وحش وجود دارد، لزوم توجه به پتانسیلها و قابلیتهای اکوتوریسمی این مناطق امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. هدف از این پژوهش امکان سنجی توانهای اکوتوریسمی پناهگاه های حیات وحش به منظور برنامه ریزی گردشگری پایدار می باشد.روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. در این پژوهش ضمن شناسایی مجموعه عوامل داخلی و خارجی موثر در توسعه گردشگری پناهگاه حیات وحش شیراحمد سبزوار، قابلیتهای گردشگری پناهگاه حیات وحش با استفاده از روش تحلیل swot مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان میدهد با شناسایی پتانسیلهای طبیعت گردی پناهگاه حیات وحش شیراحمد و انجام اقدامات و برنامه ریزی مناسب همچون تامین زیرساختها و خدمات مورد نیاز گردشگران و افزایش تبلیغات و اطلاع رسانی در خصوص ویژگیهای منطقه، می توان گردشگران بسیاری را به این منطقه جذب کرد.